Lata 90. XX-ego wieku, Los Angeles. Wampir Louis de Pointe du Lac (Brad Pitt) opowiada dziennikarzowi Malloyowi (Christian Slater) historię swojego życia. Wszystko zaczęło się w 1791 roku, gdy jego ukochana żona zmarła, wydając na świat martwe dziecko. Louis stracił wtedy wszystko, na czym kiedykolwiek mu zależało. Popadł w depresję. W takim stanie zastał go wampir Lestat (Tom Cruise) i zaoferował mu lekarstwo na jego cierpienie - nieśmiertelność. Louis naiwnie przyjął propozycję. Przez ponad 200 lat obserwował działania Lestata, siejącego zło i zagładę. Gdy postanowił porzucić taki żywot, Lestat powołał na świat małą wampirzycę Claudię (Kirsten Dunst), wywołując w Louisie uśpione przez lata uczucia.

Wydana w 1976 roku powieść Anne Rice, która stanowiła kanwę obrazu Neila Jordana , wywołała wiele komentarzy, głównie za sprawą stworzonego przez nią nowego oblicza wampirów. Nie były to już krwiopijcze kreatury, a wyrafinowani hedoniści, świetnie odnajdujący się w świecie końca XX wieku, używający życia, przerażający, ale jednocześnie piękni. Neil Jordan w swoim filmie doskonale uchwycił ten nowy wizerunek wampira, różniący się od odrażających upiorów w stylu Murnauowskiego Nosferatu, czy staroświeckich bohaterów w stylu Drakuli z Belą Lugosim w roli tytułowej.

Niedługo po pierwszych pokazach filmu, wcielający się w postać Louisa Brad Pitt wyznał, że nie był zadowolony ze swojego występu, i że praca w ciemności, w iście "wampirycznych" warunkach nie sprzyjała jego grze. Z tą opinią nie zgodzili się jednak krytycy, wręczając mu dwie nagrody MTV Movie Awards i nominację do nagrody Saturna. Największą gwiazdą filmu okazała się jednak Kirsten Dunst. Rola w Wywiadzie... - nagrodzona Saturnem i doceniona nominacją do Złotego Globu - spowodowała przełom w karierze tej 12-letniej wówczas aktorki. Natychmiast pojawiły się kolejne propozycje. Poza wspomnianymi wyróżnieniami, Wywiad z wampirem doceniło jury BAFTA, wręczając twórcom nagrodę za najlepsze zdjęcia i najlepszą scenografię. Autorów scenografii nominowano także do Oscara, o statuetkę walczył także Elliot Goldenthal, twórca muzyki do filmu.