Wykorzystujemy pliki cookies do poprawnego działania serwisu internetowego, oraz ulepszania jego funkcjonowania. Można zablokować zapisywanie cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki internetowej.
Data publikacji: 02.05.2018 A A A
Kto zdobędzie międzynardowego Bookera?
mat.prasowe/łb
fot. mat.prasowe - Gandalf

W ścisłym finale prestiżowej nagrody Olga Tokarczuk! Z kim zawalczy o jedno z najbardziej cenionych wyróżnień literackich? Przedstawiamy wszystkie nominowane książki.


Jest międzynarodowym odpowiednikiem słynnego Bookera - najsłynniejszej w anglojęzycznym świecie nagrody literackiej. Honoruje książki pisarzy, które w danym roku przetłumaczono i opublikowano na anglosaskim rynku wydawniczym.  Nagrodę w wysokości 50 tys. funtów dzielą między sobą autor oraz jego tłumacz.

 

Tegoorczny zwycięzca zostanie ogłoszony już 22 maja podczas ceremonii w Muzeum Wiktorii i Alberta. Czytelnicy z Polski trzymają kciuki za Olgę Tokarczuk. Jury Man Booker International Prize doceniło powieść "Bieguni", przetłumaczoną na angielski w maju 2017 roku przez Jennifer Croft.  Kto oprócz polskiej autorki znalazł się w ścisłym finale?

 

Virginie Despentes „Vernon Subutex 1" (przetłumaczona przez Franka Wynne'a)

 

Francuska autorka, która słynie z ostrego, bardzo bezpośredniego stylu pisania.  Jej bohaterowie borykają się nędzą i niesprawiedliwością. Wiele tu opisów przemocy, toksycznych relacji, gwałtu, którego Despentes również sama doświadczyła. Nominowana do Bookera powieść to historia odważna i porywająca. Główny bohater, Vernon  to samotny mężczyzna, który zbliża się właśnie do swojego półwiecza. W wieku 20 lat rozpoczął pracę w Revolver, modnym paryskim sklepie muzycznym, którego w końcu stał się właścicielem (co zapewniało mu szeroki dostęp do narkotyków, świata celebrytów i ważnych osobistości). Poznajemy go jednak dopiero, gdy znalazł się na życiowym zakręcie. Biznes w zasadzie już nie funkcjonował, a Alexandre Bleach, publicznie uwielbiany muzyk i jedyne wsparcie finansowe Vernona został znaleziony martwy w hotelowej łazience. Jedynym co mu pozostało to jedna walizka, której zawartości obawia się wiele wpływowych osób…

 

Han Kang „Biała księga" (przetłumaczona przez Deborah Smith)

 

W 2016 r. południowokoreańska pisarka była już nagrodzona międzynarodową nagrodą Man Bookera. Otrzymała ją za książkę Wegetarianka opowiadającą o kobiecie, która postanowiła przestać jeść mięso i niszczycielskich konsekwencjach tej decyzji (bohaterka swoją decyzją naraziła się bowiem na szaleńczą przemoc ze strony rodziny). "Białą księgę" można traktować jako potężną autobiograficzną rozprawę o życiu i śmierci. Autorka przytacza historię własnej nowonarodzonej siostry, która zmarła dwie godziny po porodzie. Tym dwóm godzinom życia Han Kang nadaje taką samą wartość jak każdemu innemu. Tragiczne, bardzo intymne chwile krótkiego istnienia przedstawiane są z punktu widzenia matki, 22 letniej kobiety, która sama musiała poradzić sobie z przedwcześnie urodzonym dzieckiem. Jednocześnie autorka zastanawia się nad tym, co znaczy zastąpić jedno życie innym – w końcu ze względu na politykę demograficzną jej matka nie mogłaby mieć drugiego dziecka, gdyby pierwsze przeżyło, sama nie mogłaby się wtedy urodzić.

 

 

Laszlo Krasznahorkai “The World Goes On” (przetłumaczona przez: John Batki, Ottilie Mulzet i George Szirtes)

 

Krasznahorkai to "współczesny węgierski mistrz apokalipsy", przez wielu uważany za najważniejszego żyjącego węgierskiego pisarza. Studiował prawo i hungarystykę, po studiach przez kilka lat pracował jako redaktor, aż w końcu zadebiutował powieścią Szatańskie tango (1985), która pchnęła go w samo centrum węgierskiego życia literackiego. Podobnie jak Han Kang, Krasznahorkai ma już na koncie międzynarodową nagrodę Man Bookera przyznaną autorowi za całokształt pracy. Jego twórczość i unikalny styl – jury było pod wrażeniem "nadzwyczajnych zdań o niesamowitej długości" – docenione zostały w 2015 roku. Nominowana teraz powieść również jest napisana tym charakterystycznym stylem. To zbiór opowiadań, 21 historii samotnych mężczyzn, żyjących w różnych miejscach świata – Nowym Jorku, Kijowie, Varanasi, Szanghaju i wielu innych. Zdezorientowani bohaterowie wędrują po okolicy w poszukiwaniu odkupienia lub przynajmniej zapomnienia. Za każdą z tych historii skrywa się brutalna prawda – gdy życie staje się coraz szybsze, coraz głośniejsze, zaczynamy się zastanawiać, czemu właściwie służy postęp. Krasznahorkai nie neguje jednak zmian, sugeruje, że chociaż niektóre rzeczy się kończą, nie ma potrzeby się bać.

 

 

Antonio Muñoz Molina "Jak przemijający cień” (przetłumaczona przez Camilo A. Ramireza)

 

To praca szczególna, o wielu narracyjnych wątkach splecionymi z refleksjami autora. Historia Jamesa Earla Raya, zabójcy Martina Luthera Kinga, który po ucieczce z USA w 1968 roku spędził 10 dni w Lizbonie, przeradza się w nostalgiczną podróż samego autora do tego samego miasta, w którym dwadzieścia lat po wspomnianym zamachu pisał swoją słynną powieść "Zima w Lizbonie" i który trzydzieści lat po swoim literackim debiucie wraca tych wspomnień jako już dojrzały pisarz. Lizbona staje się tym samym świadkiem trzech naprzemiennych historii: walczący o odnalezienie swojego literackiego głosu literat i uznany pisarz, zastanawiają się nad życiem i formą powieści jako nad narzędziem do wyobrażenia sobie świata oczami drugiej osoby, a jednocześnie narrator dąży do prawdy, bada umysł mordercy, porównując go do własnego ja. Czasami granice pomiędzy tymi historiami zacierają się, w efekcie czego powstaje fascynujący podwójny portret pisarza patrzącego w zamglony umysł mordercy.

 

 

Ahmed Saadawi "Frankenstein w Bagdadzie" (przetłumaczona przez Jonathana Wrighta).

 

Ahmed Saadawi to iracki pisarz, poeta, scenarzysta i dokumentalista. W 2010 roku uznano go jednym z 39 najlepszych arabskich autorów w wieku poniżej 39 lat (Festiwal Bejrut39). Jest też pierwszym Irakijczykiem, który zdobył Międzynarodową Arabską Nagrodę Literacką (2014 rok). Nominowana książka powstała po inwazji Stanów Zjednoczonych na Irak. Bagdad opisany przez Saadawi’ego, z jednej strony wydaje się miastem zwyczajnym – dziennikarze i urzędnicy państwowi mogą spotkać się w hotelu Novotel i ubolewać nad obecnym stanem rzeczy, a tak naprawdę ich głównym zmartwieniem jest to czy autobus czy taksówka zapewni najszybszą drogę do biura w godzinach szczytu. Jest też drugie, prawdziwe i przerażające oblicze tego miasta, w którym ludzie wracają na miejsca wybuchów i zbierają w płótna szczątki przechodniów rozerwanych przez bomby na kawałki, bezimienne ofiary przemocy religijnej. Ta książka to ostry portret geopolitycznej nieudolności, fałszywej moralności i horroru, który jest efektem bezsensownych działań.

 

 

/na post. mat prasowych księgarni Gandalf - łb/


 

Podziel się treścią artykułu z innymi:
Wyślij e-mail
KOMENTARZE (0)
Brak komentarzy
POLECAMY TEMATY
„Złote runo – sztuka Gruzji”
Muzeum Narodowe w Krakowie zaprasza na pierwszą nie tylko w ...
Twórcy i twórczynie gry Cyberpunk 2077 zdobywcami nagrody podczas gali BAFTA Games Awards 2024
CD PROJEKT RED informuje, że w trakcie tegorocznej 20. gali ...
Afrykańskie Nowe Fale w programie 24. MFF mBank Nowe Horyzonty
Stara zasada promocji głosi, że „lepiej nie zaczynać od ...