KUMBA / Maciej Musiał
„Mój bohater jest w paski, ale tylko do połowy i ma ciśnienie na wypasienie.”

Jedyna na świecie zebra pasiasta… do połowy. Przez swoje „niedopasowanie” Kumba od źrebaka stał się obiektem drwin rówieśników. Koledzy nie mogą mu również wybaczyć faktu, że na grzywę bije ich w umiejętnościach piłkarskich. Na szczęście Kumba może zawsze liczyć na życzliwą mu Tombi, która widzi w nim dobrego kumpla i przyszłego gracza Juventusu. W trakcie swoich przygód łasy na pasy bohater nie raz da popis wielkiej odwagi i przekona się, że „inny” wcale nie znaczy „gorszy”, a kiedy masz przyjaciół, wszystko jest możliwe.

BRADLEY / Jarosław Boberek
„Mój bohater to chyba jedyny struś na świecie, który nie chowa głowy w piasek, lecz nosi ją dumnie podniesioną do góry. Ma duszę artysty, a jego największym marzeniem jest wystąpić w balecie, oczywiście w „Jeziorze strusim.”

Samozwańczy artysta i pierwszy poeta sawanny, najbardziej uduchowiony nielot na całym Czarnym Lądzie. Bradley – jak na dumnego ptaka przystało – uważa, że strusie są stworzone do wyższych celów niż gonitwy z kojotami i ciepła posadka wysiadywacza na fermie strusich jaj. Nie wie, co to skromność. Nigdy nie chowa głowy w piasek. Od pisklęcia żyje pochłonięty marzeniem o karierze aktorskiej. W snach widzi siebie na scenie, skąpanego w blasku fleszy, uwielbianego przez tłumy.

MAMA W. / Małgorzata Kożuchowska
„Gram coś pomiędzy antylopą a bawołem. Co do jej przynależności gatunkowej, to zadania są dość rozbieżne. W każdym razie Mama W. jest zwierzęciem o wielkim sercu.”

Przyjacielska antylopa o sercu równie wielkim, jak ona sama. Mama W. to najlepsza opiekunka na świecie, prawdziwa superniania z referencjami. Przy niej niestraszny katar, ból brzucha i nocny spacer po buszu. Swoją miłością mogłaby obdzielić niejedno stado. Jeśli zajdzie konieczność, przygarnie każde zwierzę w potrzebie. Jednak w obliczu niebezpieczeństwa, kiedy jej podopieczni są zagrożeni, potrafi wyjechać z kopyta.

KRÓLIK / Tomasz Karolak
„W animacji „Kumba” zagrałem szalonego królika. Od razu zyskał moją sympatię, bo postanowił wyrwać się z okowów rezerwatu i poprowadzić zwierzęcą rewolucję.”

Waleczny jak lew. Nigdy, ale to przenigdy nie nazywajcie go króliczkiem, bo wtedy w tym na pozór niegroźnym smakoszu marchewek budzi się prawdziwy diabeł tasmański, który niejednemu drapieżnikowi potrafi nakicać. W półpasiastym Kumbie znajdzie brata w wyginięciu, bo sam jest święcie przekonany, że zalicza się do gatunków zagrożonych.

FANGO / Robert Więckiewicz
„Zagrałem złego lamparta, ale… budzi on moją sympatię.”

Groźny lampart, największy postrach kontynentu. Opowieściami o legendarnych wyczynach superdrapieżnika mamy straszą małe zebry, a najwięksi twardziele sawanny na sam dźwięk jego imienia dostają gęsiej skórki. Jako młody kociak Fango został porzucony przez własne plemię, które nie mogło zaakceptować jego połowicznej ślepoty. Słabszy wzrok natura zrekompensowała mu niezwykle rozwiniętym zmysłem węchu. Z jego pomocą może wytropić każdą ofiarę. Przez lata Fango żył napędzany przez gniew i pragnienie zemsty na pobratymcach. Teraz największym celem samotnego myśliwego jest schwytanie Kumby, który - według legendy - ma dać mu ponadzwierzęcą moc. Dlatego wałęsa się nieopodal płotu chroniącego wodopój należący do zebr, czekając na swoją szansę.

NORA / Sonia Bohosiewicz
„Jestem zwariowaną owcą. Bidulka jest zamknięta sama na farmie od wielu, wielu lat. I ma troszeczkę niedobrze poukładane pod sufitem.”

Zbaraniała owca bez piątej klepki. Po stracie męża została skazana na samotność na starej farmie, mając za towarzystwo wyłącznie stado myszy i kilka termitów. W tych warunkach lekko się jej poprzestawiało pod wełną. Rzadko śpi, bo nie lubi liczyć baranów, a ponieważ nie wie, co to „milczenie owiec”, często daje się przyłapać na rozmowach z samą sobą. Biada nieszczęśnikom, którzy zawitają na farmę Nory. Wtedy poczciwa owieczka pokazuje rogi, i to całkiem dosłownie.

FIFI / Sonia Bohosiewicz
„Moja Fifi, to najbardziej atrakcyjna i radosna zebra na całej sawannie.”

Królowa cheerleaderek, obiekt westchnień wszystkich parzysto i nieparzystokopytnych. Fifi to  wielka miłośniczka mody, stale narzekająca na to, że zebry są skazane wyłącznie na stroje w paski. Całymi godzinami potrafi wpatrywać się w swoje odbicie w tafli jeziora, no chyba że w pobliżu pojawi się przystojny piłkarz Themba, zebra jak z dęba.

***

Poza plejadą gwiad „wypasioną” polską obsadę dopełniają, między innymi: Sławomir Pacek (likaon Skalk), odtwórca roli najsłynniejszego Gala świata w filmie „Asterix na olimpiadzie”, znany też jako Randy z „Uniwersytetu potwornego”. Klaudiusz Kaufman (zebra Nigel), który o dubbingowaniu zebr wie dosłownie wszystko, co udowodnił brawurowo, wcielając się w pasiastego Marty'ego z serii „Madagaskar” oraz Dariusz Błażejewski (zebra Themba), smerf Ważniak z kinowej serii „Smerfy”, odpowiadający też za reżyserię polskiej wersji językowej „Kumby”.

Wszystkie zwierzęta w Afryce wiedzą, że zebra bez pasów jest jak słoń bez trąby i lew bez grzywy. Kiedy jesteś zebrą i rodzisz się pasiasty do połowy, życie potrafi być bardzo skomplikowane. Na własnej, mało wypasionej, skórze przekonuje się o tym Kumba. Odtrącony przez rodzinne stado, Kumba (Maciej Musiał) wyrusza na poszukiwanie magicznego źródła, w którym - jak głosi stara legenda - pierwsze zebry zyskały pasy. W wędrówce po Afryce towarzyszą mu nowi przyjaciele - nadopiekuńcza antylopa gnu Mama W. (Małgorzata Kożuchowska) oraz postrzelony struś Bradley (Jarosław Boberek). Wspólnie przeżyją mnóstwo przygód, spotkają wielu niezwykłych mieszkańców Afryki i zmierzą się z groźnym lampartem Fango (Robert Więckiewicz), który poluje na Kumbę, wierząc, że schwytanie wyjątkowej zebry da mu ponadzwierzęcą moc.